بازطراحی شبکه زنجیره تأمین با در نظرگیری تصمیمات مسیریابی

با توجه به وجود تغییرات در شرایط هر زنجیره تأمین، امکان نابهینه شدن طراحی‎های اولیه شبکه‎های زنجیره تأمین وجود دارد. این تغییرات می‎تواند به دلایل گوناگونی مانند تغییر در مقدار یا مکان تقاضا، تغییر در تأمین‎کنندگان، هزینه ها، مالیات‏ها و قوانین دولتی باشد. بنابراین برای منطبق شدن با شرایط جدید لازم است با طراحی مجدد شبکه‎ها به شکل بهینه جدید آن‌ها دست یابیم. این مقاله یک مدل ریاضی جدید برای مسئله طراحی مجدد زنجیره تأمین ارائه می‎کند. با توجه به اینکه حمل‎ونقل محصولات یکی از مشکلات اصلی نمونه‎های دنیای واقعی است، محدودیت‎های مسیریابی در هر سطح زنجیره در مدل در نظر گرفته شده‎اند. همچنین یک ناوگان حمل‎ونقل ناهمگن و دارای ظرفیت مشخص در یک سیستم ارسال گسسته‎ تقاضا، به ارضای تقاضای انبارها در سطح اول و ارضای تقاضای مشتریان در سطح دوم می‎کند. علاوه بر این به دلیل وجود محدودیت در ظرفیت تولید کارخانجات زنجیره، بخشی از تقاضا که بیشتر از ظرفیت تولید است از طریق برون‎سپاری تأمین می‎شود. تقاضای برون‎سپاری شده به طور مستقیم به انبار منتقل می‎شود. مدل از طریق یک مثال عددی صحت‎سنجی شده و با تحلیل میزان حساسیت مدل نسبت به برخی پارامترها تغییرات حاصل بر روی هزینه و شکل جدید زنجیره مورد بررسی قرار می‌گیرد.